تقویم تاریخ؛ از آزادی سوسنگرد تا افتتاح کانال سوئز

آزادی سوسنگرد پس از یک ماه محاصره 

43 سال پیش در چنین روزی، در 26 آبان سال 1359 هجری شمسی، سوسنگرد  از اشغال نیروهای رژیم بعثی به دست پرتوان رزمندگان اسلام آزاد شد.  این پیروزی بزرگ نتیجه قطعی همکاری و هماهنگی نزدیک بین نیروهای ارتشی و مردمی بود. سوسنگرد، نامی آشنا و حماسه ساز و حادثه‌ای شورانگیز از حماسه‌های بلند دفاع مقدس ماست. سوسنگرد مرکز دشت‌آزادگان در غرب اهواز و در 65 کیلومتری آن واقع شده است. رود کرخه از شمال شهر و شعبه‌ای از آن به نام نیسان از درون شهر از شمال به جنوب می‌گذرد. مردم سوسنگرد عموماً از شیعیان عرب زبان خوزستان ودارای سابقه‌ای درخشان در دفاع از کشور ایران بویژه در جنگ اول جهانی در مقابله با سربازان و نیروهای انگلیس و تحت زعامت علمای بزرگ وقت دارند. در نخستین روزهای حمله عراق به ایران اسلامی ، نیروهای عراقی از مرز چزابه وارد خاک جمهوری اسلامی ایران شدند و پس از اشغال بستان به سوی سوسنگرد روی آوردند. این افراد مقاومت‌های پراکنده مدافعین محلی ورزمندگان را درهم شکستند و با عبور از سوسنگرد بطرف حمیدیه روانه شدند . اما در حمیدیه تانک‌های عراقی در گل‌ ولای منطقه زمین‌گیر شدند . نیروهای عراقی مجدداً در اواخر آبان‌ماه سال1359، به سوسنگرد از غرب و جنوب حمله و بالاخره شهر را محاصره کردند. پس از آن بود که مردم سوسنگرد به محاصره دشمن افتادند و این محاصره سه روز بطول انجامید . در روز سوم تعدادی از تانک‌های عراقی وارد سوسنگرد شدند و رزمندگان بشدت مقابل آنها با سلاح‌های سبک و امکاناتی اندک و ناکافی مقاومت می‌کردند . رزمندگان اسلام درحالی که نه مهماتی برای آنها مانده بود و نه حتی غذا داشتند و تعداد آنها از چند صد نفرهم تجاوز نمی‌کرد، ارتباط تلفنی آنها در روز سوم هم قطع شد. این مبارزه همچنان ادامه داشت تا اینکه حمله نیروهای خودی بسوی سوسنگرد آغاز گشت و سرانجام پس از مجاهدت های فراوان در چنین روزی سوسنگرد آزاد شد .

افتتاح کانال سوئز در مصر و اتصال دریای سرخ و مدیترانه 

153 سال پیش در چنین روزی، در 17 نوامبر 1869 میلادی، کانال سوئز، دریای سرخ را به دریای مدیترانه متصل کرد. طرح اتصال دریای سرخ و دریای مدیترانه، به روزگار باستان باز می‌گردد و گفته می‌شد که این طرح، اولین بار در زمان حکومت هخامنشیان عملی گردید. اما این کانال پس از چندی در زیرشن‌های بیابان پرشد و آثارش از میان رفت. بیش از 23 قرن بعد، اوج‌گیری رقابت‌های انگلستان و فرانسه در قرن نوزدهم و تلاش هر کدام از آنها در برتری‌جویى نظامی - تجاری باعث شد تا بار دیگر این طرح عنوان شود و این بار فرانسه به عنوان یک قدرت صنعتی - نظامی و در حقیقت به عنوان یک دولت استعماری درصدد برآمد تا ساخت این کانال را عملی سازد. ازاین رو، طرح حفر کانال در سال 1854م توسط یک مهندس فرانسوی به نام فردیناند دول تهیه شد و کار حفر آن از 25 آوریل 1859م آغاز گردید. در این میان، از آن جا که بین فرانسه و انگلیس، رقابت آشکاری در میان بود، انگلستان از ارائه هر نوع کمک به فرانسه مضایقه نمود، چرا که حفر کانال به قدرت فرانسه می‌افزود. بنابراین فرانسویان بدون کمک از هیچ کشوری به تنهایى اقدام به این کار نمودند و ظرف مدت ده سال، با هزینه‌ای بالغ بر چهارصد میلیون فرانک، این پروژه را به اتمام رساندند. طول این کانال حدود یک‌صد و هفتاد کیلومتر، عرض آن 60 متر و عمیق‌ترین نقطه آن، 22 متر عمق داشت که بعدها وسعت بیشتری یافت به طوری که عرض آن به 200 متر رسید. کانال سوئز در 17 نوامبر 1869م طی تشریفاتی گسترده با حضور امپراتور فرانسه و عبور کشتی حامل وی، افتتاح شد. علت حفر کانال سوئز توسط فرانسه این بود که در آن زمان، سرزمین مصر تحت استعمار فرانسه قرار داشت و با حفر این کانال، راه ارتباط دریایى اروپا به طرف ساحل شرقی قاره افریقا و شبه قاره هند و شرق آسیا بسیار کوتاه گردید. این کانال منافع اقتصادی ویژه‌ای برای مصر فراهم آورد و تجارت منطقه را تحت تأثیر قرار داد چرا که مسیر عبور کالا از آسیا و اقیانوسیه به اروپا را بسیار کاهش می‌داد. هم‌چنین کانال سوئز مرز بین دو قاره آسیا و افریقا به شمار می‌رود.

تأسیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق بر ضد رژیم بعث این کشور 

40 سال پیش در چنین روزی، 17 نوامبر سال 1982 میلادی، مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق تأسیس شد. هدف از تشکیل مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، نجات مردم این کشور از اختناق و استبداد رژیم بعث عراق و تأسیس حکومتی بر اساس رأی و مشارکت همه مردم اعلام شد. این مجلس که در هفدهم نوامبر 1982م اعلام موجودیت نمود، در طول جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، ضرباتی بر رژیم دیکتاتوری صدام وارد آورد و پس از جنگ نیز به عنوان بزرگ‌ترین گروه اسلامی مخالف رژیم بغداد، در عرصه‌های گوناگون فعالیت کرد. مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، استفاده از نیروی مردمی و بدنه ارتش را برای قیام نهایى بر ضد نظام فاسد و استبدادی عراق دنبال می‌نمود. پس از سقوط حزب بعث و رژیم صدام حسین که در نتیجه حملات امریکا و متحدانش، در آوریل 2003م به وقوع پیوست، مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق به عنوان یکی از تشکیلات سازمان یافته، منسجم و مردمی، به شورای حکومت انتقالی راه یافت و اداره برخی از شهرها را برعهده گرفت.