تقویم تاریخ؛ از فرار شاه به بهانه معالجه تا حمله آمریکا به عراق

کشته شدن طاهر ذوالیمینین از سرداران عباسی و موسم به سردار دو شمشیر

1237 سال پیش در چنین روزی برابر با ۲۳ جمادی الثانی ۲۰۷ ه. ق «طاهر ذوالیمینین» از سرداران عباسی موسوم به ”سردار دو شمشیر“، به قتل رسید.

طاهر بن حسین ذوالیمینین از سرداران نامى هارون و مامون عباسى است. وى از طرف مأمون، به مقابله على بن عیسى، فرمانده امین عباسى رفت و او را شکست داد و بغداد را فتح نمود. از آن پس جزو خواص مامون به شمار مى رفت و از هنگام رفتن مامون به بغداد، حکمران خراسان گردید. در اواخر خلافت مأمون، طاهر دعوى استقلال کرد و یک روز در خطبه نماز جمعه نام خلیفه را حذف کرد. از آن جایى که مامون مى دانست روزى طاهر دست به این کار خواهد زد، از مدت‌ها قبل غلامى را به او هدیه داد که در واقع جاسوس مامون بود و ماموریت داشت به محض آن که طاهر نام خلیفه را از خطبه  نماز جمعه حذف کَرد، طاهر را به قتل برساند. پس از قتل طاهر، طلحه پسر طاهر حاکم خراسان شد.

فرار شاه از ایران به بهانه معالجه

44 سال پیش در چنین روزی، بیست و ششم دی سال ۱۳۵۷ هجری شمسی با اوجگیری مبارزات مردم مسلمان ایران، «محمدرضا پهلوی» آخرین شاه ایران به بهانه معالجه از ایران گریخت.

محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰، پس از آنکه دولت انگلیس پدرش -رضا شاه- را به خاطر حمایت از آلمان در جریان جنگ جهانی دوم تبعید کرد، بر تخت سلطنت نشست. شاه یک بار دیگر درسال ۱۳۳۲ در اثر قیام مردم از ایران گریخته بود، اما سه روز بعد در ۲۸ مرداد در پی یک کودتای آمریکایی ـ انگلیسی علیه دولت قانونی ایران، به تهران بازگشت. پس از این کودتا راه برای سلطه آمریکا بر ایران هموار شد و شاه نیز مجری سیاست‌های آمریکا در ایران و منطقه بود. شاه در شرایطی فرار کرد که همه مردم ایران خواستار محاکمه وی و سرنگونی نظام مستبد شاهنشاهی و ایجاد حکومتی اسلامی در ایران بودند. فرار شاه موجب سرور و شادمانی مردم شد و یک پیروزی مهم و سرنوشت ساز در روند انقلاب اسلامی به شمار آمد و به همین دلیل مردم راهپیمایی عظیمی برگزار کردند. چند روز قبل از این واقعه، حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران که در آن زمان در پاریس بسر می‌برد، ضمن پیامی فرموده بود: سفر شاه بدون کناره گیری از سلطنت، وضع را تغییر نمی‌دهد. باید رژیم پهلوی به کلی منحل شود.

حمله آمریکا به مکزیک

177 سال پیش در چنین روزی، شانزدهم ژانویه سال ۱۸۴۶ میلادی با حمله آمریکا به مکزیک، جنگ این دو کشور آغاز شد.

بهانه آمریکا برای آغاز این جنگ که دو سال طول کشید، آزار مهاجران این کشور در مکزیک بود. اما در واقع آمریکا درپی الحاق قسمت‌هایی از مکزیک به ویژه ایالت تگزاس به خاک خود بود. در پایان این نبرد نابرابر، آمریکا ایالت‌های تگزاس، کالیفرنیا، نوادا، یوتا، آریزونا و نیومکزیکو را اشغال کرد.

حمله آمریکا به عراق پس از اشغال کویت توسط صدام

32 سال پیش در چنین روزی، ۱۶ ژانویه ۱۹۹۱ جورج بوش پدر رسما اعلام کرد این کشور و متحدانش علیه عراق وارد جنگ می‌شوند. ساعتی بعد جنگنده‌های ائتلاف در عملیاتی با عنوان "طوفان صحرا" نقاطی از عراق را هدف قرار دادند و از سوی دیگر نیرو‌های زمینی نیز پیشروی در خاک کویت و عراق را آغاز کردند. مورخان این نبرد را بزرگترین نبرد قرن بیستم پس از جنگ جهانی دوم از لحاظ تعداد تجهیزات و متحدان دانسته‌اند.

این بحران با اشغال نظامی کویت توسط ارتش رژیم سابق عراق در روز دوم اوت سال ۱۹۹۰ میلادی آغاز شد. پیش از آغاز حمله زمینی نیرو‌های چند ملیتی، آمریکا که خود حامی رژیم سابق عراق و محرک آتش افروزی‌های صدام در منطقه بود، در برنامه‌ای هماهنگ با رسانه‌های جمعی بین المللی، تلاش کرد افکار عمومی جهان را آماده پذیرش این حمله کند. پس از موافقت سازمان ملل، سرانجام در بامداد چنین روزی هواپیما‌های جنگی غرب، حمله گسترده و همه جانبه‌ای را به اهداف نظامی و اقتصادی عراق آغاز کردند. گرچه هدف اعلام شده نیرو‌های چند ملیتی به رهبری آمریکا در این جنگ، اخراج نیرو‌های اشغالگر عراقی از خاک کویت بود، ولی این جنگ، زمینه حضور گسترده نظامی آمریکا را در خلیج فارس فراهم کرد و موجب تهدید امنیت و ثبات این منطقه شد.

در جنگ اول خلیج فارس نیرو‌های ائتلاف با انجام ۱۰۰۰۰۰ حمله هوایی بیش از ۸۸۵۰۰ تن بمب روی عراق فرو ریختند و با ۶۹۰ هزار نظامی، ۱۸۰۰ هواپیمای نظامی و ده‌ها کشتی جنگی و ناو‌های پرتاب موشک "کروز"، ارتش صدام را در کمتر از ۱۰۰ ساعت شکست دادند.

این جنگ سرانجام در ماه فوریه با قبول کلیه قطعنامه‌ها از سوی عراق و اعلام آتش بس توسط جورج بوش پدر به پایان رسید.