تقویم تاریخ؛ از تولد امام علی(ع) تا آغاز ایام اعتکاف

میلاد حضرت علی ابن ابیطالب علیه السلام، امام اول شیعیان

۱۴۶۷ سال پیش در چنین روزی، سیزدهم رجب سال ۲۳ قبل از هجرت حضرت «علی بن ابوطالب» (علیه السلام)، پسر عمو، داماد و جانشین پیامبر اسلام (صلی الله و علیه و آله و سلم) در خانه کعبه چشم به جهان گشود.

مادر آن حضرت، فاطمه بنت اسد و پدرش ابوطالب نام داشت. حضرت علی (علیه السلام) از دوران کودکی تحت تعلیم و تربیت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) قرار گرفت و اولین مردی بود که اسلام آورد. علی بن ابوطالب (علیه السلام) در اواخر سال دوم هجرت با حضرت فاطمه (سلام الله علیه) دختر گرامی رسول خدا (صلی الله وعلیه و اله وسلم) ازدواج کرد. حضرت علی (علیه السلام) به جز غزوه تبوک در تمامی غزوات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله وسلم) حضور داشت و همواره در رنج‌ها و سختی‌ها یاور و حامی پیامبر بزرگ اسلام بود. امام علی (علیه السلام) دلاوری شجاع و بی مانند بود، اما قلبی بسیار مهربان داشت. به همین دلیل از مظلومان جامعه حمایت و با هر ستم مبارزه می‌کرد و همواره درصدد کمک به محرومین و درماندگان بود. حضرت علی (علیه السلام)، مظهر راستین عدالت اسلامی در حکومت و قضاوت بود. او در پرستش و بندگی خدا چنان بود که به هنگام عبادت سر از پا نمی‌شناخت و مجذوب شکوه و جمال ازلی می‌شد. امام علی (علیه السلام) در سال چهلم هجری قمری، پس از ۶۳ سال زندگی پربرکت و نزدیک به پنج سال حکومت، با ضربه شمشیر یک دشمن متعصب و منحرف از گروه تکفیری‌های خوارج در مسجد کوفه - در عراق - مجروح شد و دو روز بعد به شهادت رسید. ضمن عرض تبریک به مناسبت میلاد مولای متقیان حضرت علی (ع)، سخنی کوتاه از آن پیشوای وارسته و انسان کامل برایتان نقل می‌کنیم: «با مردم چنان رفتار کنید که اگر مردید بر شما بگریند و اگر زنده ماندید به شما مهربانی ورزند.»

 

 

آغاز ایام اعتکاف یا ایام البیض

سیزدهم رجب مصادف با مناسبت دیگری در آموزه‌های دین اسلام هم است.

از امروز، سیزدهم رجب «ایام البیض» (Al - Biz) یا ایام اعتکاف آغاز می‌شود و سه روز به طول می‌انجامد. مومنان علاقمند در این مدت، با خلوت گزیدن در مساجد شهر‌ها به راز و نیاز با آفریدگار مهربان می‌پردازند که به این عمل اعتکاف می‌گویند. معتکفین با روزه و عبادت در این سه روز، تلاش می‌کنند با رهایی از قید و بند‌های زندگی دنیوی، خود را به پروردگار عالم نزدیکتر کنند. اعتکاف از سنت‌های مورد توجه پیامبراکرم (صلی الله و علیه و آله و سلم) و سایر پیشوایان دینی بوده و آن‌ها مسلمانان را به خاطر تاثیرات عمیق و معنوی اعتکاف، به انجام این عبادت به ویژه در این سه روز، تشویق کرده اند. حضرت محمد (ص) دراین زمینه می‌فرماید: «اعتکاف از روی ایمان و اخلاص، موجب آمرزش گناهان می‌شود.»

مردم ایران، سال گذشته و امسال با توجه به شیوع بیماری کرونا، این عبادت و آیین را در جمع‌های کوچک انجام می‌دهند.

 

 

مخالفت بختیار با تشکیل دولت موقت در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی 

۴۴ سال پیش در چنین روزی، پانزدهم بهمن سال ۱۳۵۷ هجری شمسی پس از ورود امام خمینی (ره) به ایران، مبارزات مردم با رژیم شاه با سرعت بیشتری به هدف خود نزدیک می‌شد، شاپور بختیار نخست وزیر این رژیم در مصاحبه‌ای تلاش کرد مردم را آرام کند.

وی که با تظاهر به دموکراسی و آزادیخواهی می‌کوشید مردم را از ادامه انقلاب منصرف کند، در این مصاحبه اعلام کرد که به امام خمینی (ره) اجازه نمی‌دهد دولت موقت تشکیل دهد. این در حالی بود که به خاطر تشدید تظاهرات و اعتصاب‌های مردم در شهر‌های مختلف، تمرد و فرار نظامیان از پادگان‌ها و همچنین استعفای پی درپی مقام‌های دولتی و نمایندگان مجلس، کنترل کشور عملا از دست حکومت خارج شده بود.

 

 

برگزاری کنفرانس یالتا در آستانه شکست آلمان در جنگ جهانی دوم

۷۸ سال پیش در چنین روزی، چهارم فوریه سال ۱۹۴۵ میلادی به دنبال آشکار شدن نشانه‌های شکست قطعی آلمان در جنگ جهانی دوم، کنفرانس یالتا، در شبه جزیره کریمه ـ واقع در جنوب روسیه و ساحل دریای سیاه - با شرکت سران کشور‌های آمریکا، شوروی و انگلیس تشکیل شد.

هدف از این اجلاس بررسی آخرین وضعیت سیاسی و نظامی کشور‌های درگیر در جنگ جهانی دوم و تعیین سرنوشت سرزمین‌های تحت اشغال متفقین بود. در کنفرانس یالتا، در مورد چگونگی تسلیم بی قید و شرط آلمان تصمیم نهایی اتخاذ و مقرر شد پس از شکست آلمان، دولت‌های آمریکا، انگلیس و شوروی هر یک منطقه‌ای از آلمان را اشغال کنند. از فرانسه نیز دعوت شد تا به عنوان عضو چهارم کمیسیون نظارت، منطقه‌ای از آلمان را تحت کنترل خود بگیرد. از دیگر تصمیمات این اجلاس می‌توان به خلع سلاح آلمان، محاکمه و مجازات جنایتکاران جنگی و دریافت غرامت از دولت آلمان اشاره کرد. همچنین در کنفرانس یالتا در مورد تشکیل کنگره ملل متحد که مقدمه تشکیل سازمان ملل متحد بود، توافق به عمل آمد. سه ماه پس از کنفرانس یالتا، جنگ جهانی دوم با تسلیم آلمان در ماه مه سال ۱۹۴۵ میلادی، پایان پذیرفت.

 

 

استقلال سریلانکا از انگلستان

۷۵ سال پیش در چنین روزی، چهارم فوریه سال ۱۹۴۸ میلادی کشور «سریلانکا» موفق به کسب استقلال از انگلستان شد و چنین روزی به عنوان روز ملی این کشور نام گرفت.

این کشور، که جزیره‌ای در جنوب شرقی هندوستان است، در اواسط قرن شانزدهم میلادی به تصرف پرتغالی‌ها و سپس هلندی‌ها درآمد و از سال ۱۷۹۸ میلادی، رسماً جزو مستعمرات انگلیس شد. از اولین سال‌های جنگ جهانی اول، نهضت استقلال طلبی در سریلانکا که قبلا سیلان خوانده می‌شد، آغاز شد. در سال ۱۹۳۱ میلادی انگلیس، مجبور به دادن حق رای عمومی به مردم سریلانکا و تاسیس مجلس قانونگذاری و شورای اجرایی در این کشور شد. اما سریلانکا هنوز از نظر سیاست خارجی به استقلال کامل دست نیافته بود. به همین دلیل، مبارزات مردم سریلانکا ادامه یافت تا آنکه این جزیره در سال ۱۹۴۸ به طور کامل از سلطه انگلیس خارج شد و رسما اعلام استقلال کرد. در سال ۱۹۷۲ نوع حکومت سریلانکا از فرمانداری کل به جمهوری و نام آن از سیلان به سریلانکا تغییر یافت. مهمترین مشکل داخلی سریلانکا استقلال طلبی اقلیت بزرگ تامیلی است که با مخالفت دولت مواجه شده و جنگ داخلی پرتلفات و پرهزینه‌ای را به این کشور تحمیل کرد. سریلانکا با مساحت ۶۵۶۱۰ کیلومترمربع در شمال اقیانوس هند واقع است و با هند همسایه است.

 

 

درگذشت راغب مصطفی غلوش، قاری برجسته مصری

۷ سال پیش در چنین روزی، چهارم فوریه ۲۰۱۶ میلادی «راغب مصطفی غلوش»، قاری برجسته مصری درگذشت.

راغب مصطفی غلوش در ۵ ژوئیهٔ ۱۹۳۸ در روستای برما واقع در استان غربیه مصر متولد شد و در خانواد‌های قرآنی پرورش یافت. غلوش در نوجوانی کل قرآن را حفظ کرد و از ۱۶ سالگی با حضور در محافل مختلف قرآن تلاوت میکرد. شیخ راغب مصطفی غلوش، از نسل قاریانی است که پس از پایان جنگ تحمیلی، برای نخستینبار به ایران سفر کرد و خاطره خوش تلاوت‌های اواخر دهه ۸۰ و دهه ۹۰ میلادی را آفرید. راغب مصطفی چند سال پس از حفظ قرآن به کانون علوم قرآنی مصر، شهر طنطا رفت و به مؤسسه و آکادمى قرائات در مسجد احمدى مصر پیوست و به گفته خود او، توانست «یک نمونه عالى از استاد مصطفى اسماعیل» را در این مسجد ارائه دهد. اما نقطه اوج فعالیت قرآنی غلوش زمانی رقم خورد که در دوران سربازی، موفق شد در مسجد مشهور امام حسین (ع) قاهره به تلاوت قرآن بپردازد. تلاوت‌های او در ایران به شدت مورد استقبال قرار گرفت و در زمره تلاوت‌های ماندگار او جای گرفت.

وی پس از طی دوران سخت بیماری بامداد پنجشنبه ۴ فوریه ۲۰۱۶ میلادی در سن ۷۷ سالگی در یکی از بیمارستان‌های مصر دار فانی را وداع گفت.