تقویم تاریخ؛ از مبعث پیامبر اکرم(ص) تا روز تأسیس حزب جمهوری اسلامی

روز بعثت پیامبر اکرم (ص)

۱۴۵۷ سال پیش در چنین روزی، بیست و هفتم رجب سال ۱۳ قبل از هجرت پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، از سوی خداوند متعال به پیامبری مبعوث شد.

در آن زمان، چهل سال از عمر مبارک حضرت محمد (ص) سپری شده بود. او از همان دوران کودکی در هستی و آیات الهی با دیده‌ای ژرف می‌نگریست و همواره به تعالی و کرامت انسان می‌اندیشید. صداقت، امانت داری و نیکوکاری وی بر سر زبان‌ها بود. مجموعه این فضیلت ها، از او شخصیتی مورد تکریم و ستایش ساخت. حضرت محمد (ص) بیشتر اوقات برای عبادت و تفکر، به غار حرا، در قله کوه نور واقع در شمال شهر مکه، پناه می‌برد و به پرستش خداوند مشغول بود تا اینکه در این روز فرشته وحی، جبرئیل امین بر حضرت محمد (ص) نازل شد و به او بشارت داد که از سوی خالق هستی به پیامبری برانگیخته شده است. از آن پس رسالت سنگین آن حضرت در مقام آخرین فرستاده الهی آغاز شد تا دین اسلام را به عنوان آخرین و کاملترین دین آسمانی به جهانیان عرضه نماید. پس از بعثت، پیامبر گرامی اسلام، به مبارزه با جهل، کفر و ستم پرداخت و پس از سیزده سال تبلیغ و ترویج دین مبین اسلام در شهر مکه، به مدینه هجرت کرد. وی در آن سرزمین نیز به نشر و تبلیغ رسالت الهی خود ادامه داد و حکومتی بر پایه ارزش‌های درخشان اسلام بنیان نهاد. چیزی نگذشت که این حکومت در قسمت مهمی از جهان آن روز توسعه یافت. مبعث پیامبر گرامی اسلام نقطه عطفی مهم در تاریخ بشر به شمارمی آید و مسلمانان جهان، این روز را گرامی می‌دارند و در سراسر جهان اسلام به جشن و شادمانی می‌پردازند.

 

 

درگذشت علامه کاشف الغطاء عالم مشهور مسلمان

۲۱۶ سال پیش، در روز بیست و هفتم رجب سال ۱۲۲۸ هجری قمری علامه شیخ «جعفر کاشف الغطاء» عالم برجسته مسلمان در نجف درگذشت.

وی فقه، اصول فقه، تفسیر قرآن و حدیث را آموخت و به درجه اجتهاد نائل آمد. آیت ا... کاشف الغطاء از فق‌های بزرگ عصر خود به شمار می‌رفت و این موضوع از احاطه وی به هنگام تدریس و کتاب‌های متعددش، مشخص بود. این عالم باتقوا، شاگردان برجسته‌ای تربیت کرد. مهمترین کتاب علامه کاشف الغطاء که نام وی نیز برگرفته از این کتاب است، «کشف الغطاء» نام دارد. همچنین «العقائد الجعفریه» و «الحق المبین فی تصویب المجتهدین» از دیگر کتاب‌های این فقیه گرانمایه است.

 

 

درگذشت میکل آنژ، نقاش، مجسمه ساز و معمار ایتالیایی

۴۵۹ سال پیش، در روز هیجدهم فوریه سال ۱۵۶۴ میلادی «میکلانجلو بوناروتی» (Michelangelo Buonarroti) معروف به «میکل آنژ» (Michel-Ange)، نقاش، مجسمه ساز، معمار و شاعر بزرگ ایتالیایی در ۸۹ سالگی وفات یافت.

وی درسال ۱۴۷۵ میلادی متولد شد و با وجود مخالفت پدرش به نقاشی و مجسمه سازی پرداخت. میکل آنژ به زودی استعداد خود را در زمینه نقاشی، مجسمه سازی و معماری نشان داد و شاهکار‌های متعددی را خلق کرد. مجسمه‌های عظیم حضرت موسی (ع) و حضرت عیسی (ع)، کتیبه بزرگ کلیسای سن پیر در رم و تصویر عظیم و هنرمندانه روز محشر، از مهمترین آثار میکل آنژ به شمار می‌روند.

 

 

شکست نیرو‌های فرانسوی از مبارزان الجزایری

۱۸۹ سال پیش در چنین روزی، هجدهم فوریه سال ۱۸۳۴ میلادی نیرو‌های استعمارگر فرانسوی که از سال ۱۸۳۰ اشغال کشور الجزایر را آغاز کرده بودند، در مقابل نیرو‌های امیر عبدالقادر الجزایری شکست سختی خوردند به طوریکه یک سوم از سربازان فرانسوی کشته و نیمی از باقیمانده آن‌ها اسیر شدند.

در این هنگام فرانسوی‌ها که برای اولین بار در آفریقا متحمل چنین شکست سختی شده بودند، برای تجدید قوا تقاضای صلح کردند، اما امیر عبدالقادر این تقاضا را تا دو سال بعد که تقریباً تمام الجزایر را از اشغال فرانسوی‌ها آزاد کرد، نپذیرفت. البته استعمارگران فرانسوی در سال‌های بعد با افزایش نیرو و تجهیزات خود و استفاده از خیانت برخی سران قبایل الجزایر، توانستند بار دیگر بر این کشور مسلط شوند.

 

 

استقلال گامبیا از انگلیس

۵۸ سال پیش در چنین روزی، هیجدهم فوریه سال ۱۹۶۵ میلادی کشور «گامبیا» موفق به کسب استقلال از انگلیس شد و چنین روزی به عنوان روز ملی این کشور نام گرفت.

سلطه استعمار انگلیس بر گامبیا که اولین مستعمره انگلیس در قاره آفریقا بود، از سال ۱۵۸۸ میلادی آغاز شد و انگلیس در حدود چهار قرن منابع گامبیا را چپاول کرد. در سال ۱۹۶۳، انگلستان که در اثر صدمات ناشی از جنگ جهانی دوم از لحاظ سیاسی و اقتصادی ضعیف شده بود و توان حفظ مستعمرات خود را نداشت، به گامبیا خودمختاری داد و در سال ۱۹۶۵ میلادی این کشور به استقلال دست یافت. همچنین نظام حکومتی گامبیا در سال ۱۹۷۰ از فرمانداری کل به جمهوری تبدیل شد. گامبیا با مساحت ۱۱۲۹۵ کیلومتر مربع و جمعیت بیش از یک میلیون نفر، در غرب قاره آفریقا واقع است.

 

 

مرگ مخترع و سازنده بمب هسته‌ای

۵۶ سال پیش در چنین روزی، ۱۸ فوریه ۱۹۶۷ میلادی "رابرت اُپنهایْمِر" فیزیک‌دان شهیر امریکایی و سازنده بمب هسته ‌ای درگذشت. جولیوس رابرت اُپنهایْمِر (Julius Robert Oppenheimer) در ۲۲ آوریل ۱۹۰۴ م در شهر نیویورک به دنیا آمد. وی در دوازده سالگی وارد دانشگاه هاروارد امریکا شد و پس از مدت کوتاهی، در حالی که در کلیه دروس سرآمد دیگران بود فارغ التحصیل شد. او تحصیلات خود را تا مدارج بالاتر نیز ادامه داد و در ۲۵ سالگی به مقام پرفسوری رسید. اپنهایمر پس از چندی سرپرستی تحقیقات وزارت جنگ امریکا را در لس ‌آنجلس برعهده گرفت و در سال‌های بعد، به مدیریتِ مرکز تحقیقاتی مهم دیگری دست یافت. اپنهایمر به تحقیق درنحوه شکافت هسته اتم در هنگام نزدیک شدن به یک هسته اتم دارای بار مثبت پرداخت و جزئیات آن را تشریح کرد. نتایج این تحقیقات سرانجام به ساخت بمب هسته‌ای توسط اپنهایمر انجامید و این در حالی بود که جنگ جهانی دوم جریان داشت. با این حال هرگز به خاطر انهدام بشریت، در تحقیقات مربوط به ساختن آن شرکت نکرد. در اوت ۱۹۴۵ م، وقتی به او خبر رسید که اولین بمب هسته ‌ای امریکا، که او در ساختن آن نقش و سهم اساسی داشته، وحشیانه در هیروشیما منفجر شده و هزاران نفر را به کام مرگ کشانده است، از فرط پریشانی بیمار شد. وی در این زمان گفت: فیزیک‌دان‌ان به منبعی دست یافته‌ اند که مشحون از گناه و شر است و رهایى ازآن، غیرممکن می ‌نماید. از این رو اپنهایمر پس از جنگ، در برابر کنگره امریکا اظهار داشت که انرژی هسته ‌ای باید انقلابی در زمینه امور عمرانی بشر فراهم سازد نه آن که دنیا را ویران نماید. وی پس از این سخنان و نیز انجام فعالیت‌های دیگر در راستای تبلیغ صلح جویانه از انرژی هسته ‌ای، از مؤسسه تحقیقات هسته‌ای امریکا استعفا کرد و راهی اروپا گردید. رابرت اوپنهایمر سرانجام در ۱۸ فوریه ۱۹۶۷ م در ۶۳ سالگی درگذشت.

 

 

قیام مردم تبریز در اعتراض به کشتار ۱۹ دی

۴۵ سال پیش در چنین روزی، بیست و نهم بهمن سال ۱۳۵۶ هجری شمسی مردم مسلمان تبریز ـ در شمال غربی ایران ـ به منظور بزرگداشت یاد شهدای کشتار نوزدهم دی سال ۱۳۵۶ در قم، به دعوت علما و روحانیون در یکی از مساجد بزرگ تبریز اجتماع کردند.

این اجتماع بر اثر رفتار خشونت بار ماموران رژیم طاغوت به یک شورش عمومی در سراسر شهر تبدیل شد. گستردگی این حرکت انقلابی مردم، رژیم شاه را به قدری غافلگیر و وحشت زده کرد که عوامل رژیم برای تحریف این واقعه به دروغ بزرگی متوسل شدند و قیام کنندگان را کسانی معرفی کردند که از آن سوی مرز به ایران آمده بودند. قیام مردم تبریز در حقیقت نمادی از استمرار مبارزات طولانی ملت ایران علیه ظلم و ستم شاه بود و به نوبه خود منشاء قیام‌های بعدی مردم مسلمان ایران شد.

 

 

تاسیس حزب جمهوری اسلامی

۴۴ سال پیش در چنین روزی؛ ۲۹ بهمن ۱۳۵۷ شمسی و یک هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شماری از برجسته ‌ترین شخصیت‌های علمی، مذهبی و سیاسی ایران که در پیروزی انقلاب اسلامی نقش مهمی داشتند و از یاران نزدیک حضرت امام خمینی ( ره ) محسوب می ‌شدند حزب جمهوری اسلامی را تأسیس کردند.

پس از اعلام تأسیس، حزب شروع به عضوگیری کرد. به گفته رهبران حزب، در روز اول ثبت نام، بیش از هشتاد هزار نفر برای عضویت، به مراکز حزب در سراسر کشور مراجعه کردند. دکتر باهنر، صد روز پس از تأسیس حزب، مواضع آن را در مسائل سیاسی، اعتقادی، اقتصادی و فرهنگی بیان داشت و تعداد اعضای حزب را تا آن روز، دو میلیون نفر ذکر کرد. هدف این حزب، ایجاد یکپارچگی و همکاری هرچه بیشتر نیرو‌های وفادار به انقلاب اسلامی، سامان‌ بخشیدن به حکومت اسلامی و پایه‌ گذاری دولت جمهوری اسلامی طبق قانون اساسی بود. در بین نخستین مُؤسِّسان حزب جمهوری اسلامی، حضرات آیات: شهید سید محمد حسینی بهشتی، سید علی خامنه‌ ای، اکبر هاشمی رفسنجانی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی و محمدجواد باهنر حضور داشتند. آنان با همفکری و همکاری شماری دیگر از نیرو‌های انقلابی توانستند در دوره‌ای حساس و سرنوشت‌ ساز از تاریخ انقلاب اسلامی، در تدوین قانون اساسی و تشکیل ارکان نظام اسلامی، دفاع از مبانی فکری جمهوری اسلامی و تبیین اندیشه‌‌ها و برنامه‌‌های مترقی اسلام برای رشد و کمال جامعه اسلامی و نظام مردم سالاری دینی در برابر اندیشه‌‌های مارکسیستی، لیبرالی و ملی ‌گرایی، نقشی مهم ایفا کنند. از همین رو، احزاب و گروه‌های منحرف و وابسته به بیگانگان و پشتیبانان خارجی آنان، با حزب جمهوری اسلامی و رهبران آن به مخالفت پرداخته و در دفعات متعدد، افراد مهم و مؤثر حزب و انقلاب را به شهادت رساندند. این حزب در ۱۱ خرداد سال ۱۳۶۶ ش به درخواست اعضای شورای مرکزی آن و موافقت امام خمینی (ره)، فعالیت‌های خود را رسماً تعطیل کرد.

 

 

ترور آیت الله سید محمد صادق صدر از علمای برجسته عراق

۲۴ سال پیش، در روز هیجدهم فوریه سال ۱۹۹۹ میلادی آیت الله «سید محمد صادق صدر»، از علمای برجسته عراق در شهر نجف ترور شد و به شهادت رسید.

در پی شهادت وی، مردم مسلمان عراق با برپایی چند تظاهرات، رژیم سابق این کشور را مسئول به شهادت رساندن آیت الله صدر دانستند. همچنین گروه‌های مخالف رژیم صدام با توجه به سابقه این رژیم در ترور علمای دینی، از جمله شهید کردن آیت الله غروی و آیت الله بروجردی در طول کمتر از یک سال قبل از این ترور، رژیم بعثی عراق را عامل ترور آیت الله سید محمد صادق صدر معرفی کردند. رژیم سابق عراق از هنگام به دست گرفتن قدرت در سال ۱۹۶۸، در راستای سیاست تضعیف حوزه علمیه نجف و روحانیت این کشور، تعداد زیادی از علمای دینی را به شهادت رساند.