تقویم تاریخ؛ از آغاز قیام علیه استعمار در اسپانیا تا پایان جنگ ویتنام و فرانسه
کد خبر: 23530

تقویم تاریخ؛ از آغاز قیام علیه استعمار در اسپانیا تا پایان جنگ ویتنام و فرانسه

امروز یکشنبه، هفدهم اردیبهشت سال 1402 هجری شمسی، برابر با 16 شوال سال 1444 هجری قمری و مطابق با هفتم می سال 2023 میلادی

 تولد ابن ازرق فارقی، مورخ مشهور عرب

934 سال پیش بنا بر اقوال تاریخی، در شوال سال ۵۱۰ هجری قمری «ابن ازرَق فارقی»، محدث، فقیه و مورخ معروف عرب، متولد شد.

وی در اوان جوانی به آموختن فقه، حدیث، لغت و تفسیر قرآن روی آورد و از آنجا که به تاریخ علاقه بسیار داشت، به فراگیری تاریخ و مطالعه دراین زمینه پرداخت. فارقی در سفر‌های متعدد به مناطق مختلف، با اوضاع تاریخی و اجتماعی توده‌های مردم و همچنین آداب و رسوم آن‌ها در جوامع گوناگون آشنا شد. این سفر‌های آموزنده، تاثیری شگرف در او برجای گذاشت. درواقع بخش اعظم مندرجات کتاب «تاریخ الفارقی»، ثمره مشاهدات و یادداشت‌های او در این سفر‌ها است. ظاهراً تنها اثر باقی مانده از این مورخ مسلمان، همین کتاب است و انگیزه اصلی مولف از تالیف این کتـاب، ارائه گزارشی تاریخی، سیاسی و فرهنگی از اوضاع مردم و جغرافیای ادوار گذشته تا اواسط قرن ششم هجری قمری بود.

 

 

قیام مردم اسپانیا علیه فرانسه

IMG_20230507_082701

215 سال پیش، در روز هفتم می‌سال ۱۸۰۸ میلادی مردم اسپانیا که کشورشان توسط ارتش ناپلئون امپراتور فرانسه اشغال شده بود، قیام خود را علیه نیرو‌های وی آغاز کردند.

اسپانیا در آن زمان یکی از استعمارگران بزرگ اروپایی به شمار می‌رفت و سرزمین‌های بسیاری را در خارج از قاره اروپا تحت اشغال درآورده بود. اما این بار مردم اسپانیا، خود طعم تلخ اشغال کشورشان توسط نیرو‌های بیگانه را چشیدند. مردم اسپانیا پس از پنج سال مبارزه با اشغالگران فرانسوی، آن‌ها را در دسامبر سال ۱۸۱۳ م. از میهن خود بیرون راندند. درهمین مدت اسپانیا، متحمل شکست‌هایی در آمریکای جنوبی شد که موجب آزادی تعدادی از مستعمرات این کشور شد.

 

 

تولد رابیندرانات تاگور، شاعر بلندآوازه هندی

IMG_20230507_082705

162 سال پیش در چنین روزی برابر با هفتم می‌سال ۱۸۶۱ میلادی "رابیندرانات تاگور" (Rabindranath Tagore) فیلسوف، نویسنده و شاعر بلند آوازه هندی متولد شد.

او از کودکی به سرودن شعر روی آورد و قبل از ۱۸ سالگی، بیش از هفت هزار بیت شعر سرود. تاگور در ۱۶ سالگی برای تحصیل حقوق راهی انگلستان شد و هم‌زمان، به تحقیق درباره شاعران انگلیسی پرداخت. وی در سال ۱۹۰۱ میلادی خانه صلح را در هندوستان تأسیس کرد و همه نظراتش را درباره چگونگی آموزش و پرورش در این مدرسه به مرحله عمل درآورد. این مؤسسه پس از بیست سال، به دانشگاه تبدیل شد. تاگور شیوه نویسندگی خاص خود را دارد که در آن، توصیف‌‌های لطیف طبیعی را با تفکرات مذهبی و فلسفی در هم آمیخته است. وی از همه آثار ادبی قدیم هند به ویژه ادبیات قدیم سانسکریت استفاده و اقتباس نمود و آثارش در سراسر هند رواج یافت. او در طول عمر خود سه هزار ترانه سرود، شصت کتاب منتشر کرد و مقالات، داستان‌‌های طولانی و وعظ و نمایش‌نامه‌‌های زیادی از خود به جای گذارد. قربانی، پادشاه و ملکه و زورق طلایى از جمله آثار اوست. هم‌چنین دیوان گیتانجالی وی، شهرتی جهانی دارد. از میان آثار منثور تاگور که بیان کننده فلسفه او هستند، شاید دل‌‌انگیزتر از همه، مجموعه نامه‌‌های خارجی اوست که در سال ۱۹۲۱ میلادی انتشار یافت. تاگور در سال ۱۹۱۳ میلادی جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد و از دانشگاه آکسفورد لندن، دکترای افتخاری گرفت. رابیندرانات تاگور سرانجام در ۷ اوت ۱۹۴۱ میلادی پس از یک عمل جراحی در هشتاد سالگی در کلکته درگذشت.

 

 

حمله انگلیس به رودزیا یا زیمبابوه کنونی

IMG_20230507_082709

135 سال پیش، در روز هفتم می‌سال ۱۸۸۸ میلادی تجاوز دولت استعمارگر انگلیس به زیمبابوه (کنونی) - واقع در قاره آفریقا ـ آغاز شد. طراح و مجری اشغال زیمبابوه یک سیاستمدار و بازرگان انگلیسی به نام سیسیل رودز بود که شرکت آفریقای جنوبی انگلیس را در این سرزمین تاسیس کرد و گسترش داد. رودز با کمک ارتش انگلیس هزاران تن از سیاهپوستان را قتل عام کرد و بسیاری را به اسارت درآورد تا اینکه تمام زیمبابوه را تصرف کرد و به نام خود، این سرزمین را رودزیا نامید. این مستعمره انگلیس، در اثر سال‌ها مبارزه سیاهپوستان با استعمارگران و حاکمان سفیدپوست، در سال ۱۹۸۰ میلادی به استقلال دست یافت و زیمبابوه نامیده شد.

 

 

پایان جنگ میان ویتنام و فرانسه

IMG_20230507_082714

69 سال پیش در چنین روزی برابر با هفتم ماه می ۱۹۵۴ میلادی جنگ معروف "دین بین فو" در هندوچین میان ویتنام و فرانسه پایان یافت.

استعمارگران فرانسوی از اوایل قرن نوزدهم میلادی بر مناطقی از جنوب شرقی آسیا تسلط یافتند و سرزمین ‌های لائوس، کامبوج و ویتنام را به تصرف خود درآوردند. فرانسوی‌‌ها تمام این منطقه را هندوچین فرانسه خواندند و ضمن حفظ شکل ظاهری حکومت ‌های پادشاهی در این کشورها، آنان را به اطاعت خود واداشتند. اما در فاصله دو جنگ جهانی اول و دوم، شورش‌‌های پراکنده‌‌ای علیه استعمارگران فرانسوی از جانب انقلابیون ویتنام آغاز شد که با واکنش نیرو‌های استعماری مواجه گردید. این شورش ‌ها پس از جنگ جهانی دوم افزایش یافت و نیرو‌های انقلابی تحت رهبری هوشی مینه، مبارز استقلال‌ طلب ویتنامی در دوم سپتامبر ۱۹۴۵ م استقلال ویتنام را اعلام کردند. در این میان اعلام آمادگی هوشی ‌مینه برای مذاکره با فرانسویان و انتقال مسالمت ‌آمیز قدرت به مردم ویتنام، با مخالفت فرانسویان مواجه شد چرا که فرانسوی‌‌ها مطامع استعماری خود را دنبال می‌ کردند و حاضر به مصالحه نبودند. از این رو نخستین دوره جنگ‌‌های ویتنام از سال ۱۹۴۶ م، آغاز شد و به مدت ۹ سال، تا سال ۱۹۵۴ م ادامه یافت. آخرین نبرد سنگین بین دو طرف در قلعه مستحکم دین بین فو روی داد که در طی آن، فرانسوی‌‌ها پس از ۵۵ روز محاصره توسط نیرو‌های ویتنام و وارد آمدن تلفات بسیار بر آنان، سرانجام در هفتم مه ۱۹۵۴ م، تسلیم نیرو‌های ویتنامی شدند و زمینه برای خروج آنان از این کشور فراهم شد. با این حال علی‌رغم مذاکرات صلح و انعقاد قرارداد در ۲۰ ژوئیه ۱۹۵۴ م، این جنگ‌‌ها پایان نیافت و با تقسیم ویتنام به دو قسمت شمالی و جنوبی و ورود امریکا به جنگ ویتنام، حوادث بسیاری اتفاق افتاد.

دیدگاه تان را بنویسید